Hester Smits
predikant van de Grote Kerk in Apeldoorn,
hiervoor o.a. in Leiderdorp, Wognum e.o.
https://protestantsekerk.nl/verdieping
De Protestantse Kerk bestaat 20 jaar. Reden voor een feestje?
“Ja! De kerk kan het wel gebruiken dat we vieren wat goed gaat. Met zo’n feestje laat je zien dat je een
landelijke protestantse kerk bent, je maakt solidariteit met andere gemeenten zichtbaar. Het samengaan van drie kerkgenootschappen is nog steeds iets om hoog te houden.
Hoe keek je zelf aan tegen de eenwording 20 jaar geleden?
“Ik zat toen in Op Goed Gerucht, een vernieuwingsbeweging van protestantse theologen. Naast andere modaliteiten mocht ook dit platform aanschuiven bij het moderamen om zijn licht te laten schijnen op hoe het de eenwording van die drie kerken zag. Voor mij was deze eenwording ook belangrijk. Ik ben opgegroeid in de Nederlandse Protestantse Gemeenschap in Luxemburg. Toen ik in Nederland theologie ging studeren, moest ik opgeven of ik hervormd of gereformeerd of luthers was. Ik wist het verschil niet, ik was toch gewoon protestants?”
De Protestantse Kerk...
is toch een prachtige plek? Een plek waar ik thuis ben, waar ik zoveel haal aan inspiratie, aan ontmoeting, aan even boven jezelf uitgetild worden. Het is een warme deken, het gevoel dat je nooit alleen bent, dat er een club van mensen is die goed voor je zorgt. We zoeken hoe we de hand kunnen reiken naar mensen die zoekend zijn. Jongeren bijvoorbeeld, of mensen die zoeken naar verstilling.
Veel kerken willen met hun tijd meegaan, proberen allerlei nieuwe vormen uit om mensen te binden.
“Het is een evangelische uitdaging om context en tijd serieus te betrekken in wat je zegt. Het gaat erom je oor te luisteren te leggen, daar te zijn waar mensen zijn. Ik zoek, naast woord en muziek, ook in de symboliek naar iets wat mensen mee naar huis kunnen nemen. Vanuit het evangelie is het een opdracht om goed te luisteren naar wat nodig is en daarop in te spelen: het evangelie te vertalen naar deze tijd. Steeds weer op zoek naar wat belangrijk is. Dat kan zitten in nieuwe vormen of in nieuwe woorden. Het zit vooral in de inhoud, in geloof dat doorleefd en zichtbaar is, zodat mensen zien dat het meerwaarde heeft.”
Hoe kijk je aan tegen de komende 20 jaar Protestantse Kerk?
“Ik hoop dat de Protestantse Kerk ruimhartig en royaal is, in geloof, in visie. Ik hoop dat we de geest van eenwording, van eenheid in Christus, vasthouden. Ik hoop, verwacht dat we dat goed kunnen, dat we het kunnen hebben over wat we elkaar te bieden hebben, over inspiratie, het geloofsgesprek kunnen voeren. Daar ga ik in ieder geval mijn best voor doen.”